Longontsteking

We blijven achter de feiten aan hollen en dat is zeer frusterend en het meest voor GJ. De laatste paar dagen is hij heel ziek geweest, maar langzamerhand begint de koorts te zakken. Als ik dit schrijf denk ik al, misschien is hij nu wel hoog! Zo is het deze week. Denk je dat hij wat stabiel is dan gebeurt er weer wat. Zo ook vandaag. Vanmorgen werd hij wakker met pijn in rechter bovenkant van zijn buik. Wat is dit nu? Foto's, hartfilmpje en zo weer verder zoeken. Misschien een longembolie, was allemaal weer zoeken. Uiteindelijk werd er een longontsteking geconstateerd. Weer een antibiotica erbij in het infuus. Het is weer om moedeloos van te worden. Gelukkig weinig koorts vandaag en we hopen dat dit doorzet. Maar ondertussen is niets meer zeker en weten we niet welke kant het op gaat.
Voor de pijn krijgt hij parcetamol en vanmiddag zakte de pijn wat weg.
Heel moe en blij dat hij de cd en tshirt van zijn broer Arie kreeg, had hij toch nog een fijne dag. Zijn moeder met een lekkere peer en heerlijk naast zijn bed.
Hij geniet ervan, maar het is ook vermoeiend. In de namiddag kreeg hij het wat benauwd en dan is het weer tijd dat hij rust neemt.
Hij wil nog steeds naar huis, maar we wachten morgen eerst het gesprek met de uroloog af.
Spannend en nog eens spannend, maar het vertrouwen dat het goed komt neemt wat af. Proberen nog lichtpuntjes te zien. Laatst kregen we een mooie Loesjes kaart met de volgende spreuk: " Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag". Daar doen we het vandaag maar mee.
Gonnie