zondag 24 juli 2011

Barcelona (deel 1)

Gonnie en ik hebben dus voorgenomen zo veel mogelijk nog weg te gaan om te genieten van de leuke dingen des levens. Barcelona was dus de eerste na deze belofte. En hier het verslag van ons bezoek aan deze bijzondere stad.
Zoals iedereen kan raden begon deze vakantie met de reis naar Schiphol. Wij verrekte (te) vroeg opstaan, wat eten en met de auto naar het station in Heerenveen. Daarbij meteen de aanleiding voor een klacht tegen de Gemeente. Met de rolstoel waarin Gon mij vervoerde was niet bij het perron te komen: Je moet trappen op en af en dat is moeilijk met rolstoel en mij. En het was nog koud ook. Maar na die bijzondere reis van 200 meter kwamen we eindelijk nog op tijd aan op te trein. Toen begon ik te twijfelen over de auto: had ik hem nu afgesloten of niet? 'Ach, we zien wel als we terugkomen, dieven voelen niet meer aan de deuren maar slaan gelijk de ramen in'.
Gelukkig waren er gelijk ook weer leuke dingen aan de orde. Ik heb nl. een OV-jaarkaart dat 40% korting geeft op een treinreisje. Alleen heb ik daarnaast een kaart die de mogelijkheid geeft 'mijn begeleider' gratis mee te nemen. Maar liefst €13 betalen voor de reis naar Schiphol met 2 mensen. Vrolijk glimlachend kwamen we aan bij de vliegtuigen waar we volgens planning maar te veel uren moesten wachten, Geen 'comfortstoelen' gereserveerd omdat hetmaar een reisje van 2 uur was maar die kutstoelen in die vliegtuigen hebben veel te weinig ruimte. Ze zouden mooie invalidenplaatsen moeten plaatsen, net als een speciale parkeerplaats ofzo. Leuk idee om weer eens actie te ondernemen....
Aangekomen in het (jaja) warme Barcelona was meteen alles goed. Snel een bus die om naar de Ramblas (Kalverstraat-achtig) bracht, een paar 100 meter van ons hotel. Gonnie met rugtas en eigen tas en rolstoel duwend met mij erop die ook een tasje op zijn schoot hield. Aangekomen natuurlijk gelijk een discussie over de kamer die we wilden hebben. We kregen nl. niet de kamer met douche zoals gevraagd. Geen probleem, het was wel een duurdere kamer maar op hun rekening. Gelijk positief over die mensen uit Spanje. Al hadden we in die duurdere kamer óók gelijk problemen want de fridge deed het niet en de duoche was lek: gelijk onder druk van Gonnie weer naar de receptie. En daar werd ons voor de resterende dagen een nóg duurdere kamer aangeboden. Op hun kosten.
Toen waren we klaar voor Barcelona.

(vervolg: zie deel 2)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten