Tussen Mannendag en Tsjongerschans

Er zijn natuurlijk weer veel dingen gebeurd in de tijd tussen de Mannendag en de dag dat ik in het ziekenhuis lig te schrijven voor mijn blog. Begrijp me goed, lang niet alles wat ik schrijf is interessant voor jou, zie het als mijn open dagboek. In dit blogartikel pak ik mijn agenda en pik er een paar leuke dingen uit om met jullie te delen.

1. Onze werkster Barbara trouwt met haar vriend. Gewoon om wat geld in eigen beurs te houden trouwen ze maandagochtend 3 oktober om 9 uur. Leuk feestje in hun thuis waar Gonnie en ik ook even komen. We zien haar een weekje later weer bij ons aan de gang.

2. Een tijdje zijn Gon al bezig het huis klaar te krijgen maar steeds komen er weer nieuwe ideeën bij. Zo moeten er nieuwe lampen komen, de slaapkamer is nog te kaal en de loggia kan ook wel beter. Dus vrijdag 7 oktober naar IKEA om al deze problemen op te lossen! Vergeet het maar: de lampen van IKEA zullen na onze intense bestudering nooit door ons worden gekocht. De verwachte douchemat werd niet gevonden, zoals altijd weinig gevonden wat we zochten maar toch met vol karretje naar de kassa. Gelukkig vonden we wel de door ons gezochte 'houten stelling tussen muur en bed' in de slaapkamer. Dit ding paste natuurlijk net niet in de auto en moest worden bezocht. Daar horen jullie straks nog iets over maar weet wel dat Gonnie NOOIT weer naar die kutwinkel wil.

3. Onverwacht staat Mark de volgende dag voor ons huis. Heeft hij hier een cursus ofzo want wat moet hij hier anders? Binnen laten, bankje koffie, even kletsen en dan zegt Mark dattie even wat wil vragen aan Gonnie: ' Krijg ik toestemming van jou om te trouwen met je dochter Iris?' Natuurlijk zegt zijn aanstaande schoonmoeder gelijk dat het mag want kan je jezelf een beter koppel voorstellen? Nog een bakje koffie en Mark gelukkig naar huis voor dezelfde vraag aan een andere vrouw.

4. De dag na dat bezoekje aan Gonnie (en mij) is Iris jarig en blijkt uit haar verhaal dat Mark kruipend naar haar toe kwam en 'de ring' aanbood. Tuurlijk had ze snel het juiste antwoord en werd vastgelegd op de fotograaf die door Mark was ingehuurd.

5. Mijn rechter pols staat al dik 30 jaar verkeerd. Het ongeluk toen had veel zenuwen kapot gemaakt waaronder die rechterpols. Er werd toen een brace aangeboden maar die was gewoon waardeloos. Een jaartje geleden bij een gespecialiseerd bedrijf in Drachten het weer eens geprobeerd maar ook die bleek na een tijdje niet goed genoeg. Na overleg met fysio word ik doorverwezen naar Dantuma en na dinsdag 11 oktober maak ik gebruik van een erg lekkere brace!

6. Er moeten veel klusjes in huis worden gedaan en bieden Rien en Eelke zich gelijk aan. Jammer genoeg kon ik ze niet klussend bijstaan want leiding geven is zeker niet makkelijk maar moet wel worden gedaan! Mede door mijn bijdrage aan de klussen heeft het appartement weer meer inhoud.

7. Het schaakseizoen al een paar weken geleden begonnen en vrijdag 14 oktober is de Jaarvergadering aan de beurt. Veel zaken op de agenda maar ik wacht vooral op het moment dat ik mijn functie als secretaris zal neerleggen. Prachtige tijd in het regelmatig wisselend bestuur meegemaakt. Vooral het samenwerken met Hans zal ik nooit vergeten. Veel dingen samen bedacht, uitgevoerd en bereikt.

8. Oud-collega en man, Rixt en Ronald, zaterdag 15 oktober op bezoek. Gewoon hartstikke leuk ze weer eens te zien en herinneringen te bespreken. Vooral het 'geheime' clubje kwam weer in ons op: 4 bevriende collega's die regelmatig samen wilden eten zonder anderen jaloers te maken. Ach, toen waren we nog jong en zo zat het toen in ons hoofd. Maar ik spreek Marian regelmatig, Rixt weer 2 keer gezien en Mieke nog gesproken bij het skûtsje want de schipper Roelof is haar man. We besluiten weer eens zo'n etentje en kletsavond te organiseren en wie weet of dat een nieuwe start is.
Trouwens werd ik wel wat vermoeid na dat leuke bezoek van Rixt en Ronald.

9. Eindelijk hebben we zondag 16 oktober de mogelijkheid om Hodze te feliciteren voor z'n verjaardag. Gelijk de aanhangwagen als cadeau meenemen: hij iets rijker en ik iets kwijter. Marjo wil ook wel mee naar het feest en dan samen met Arne Jan weer terug naar Heino. Helaas, ik ben erg vermoeid na de drukke voorafgaande dagen en besluit niet naar het feest in Nes te gaan en ze hier maar uit te nodigen. Natuurlijk erg gezellig en veel te kort maar blij dat ik weer onderuit kan op mijn stoel. Maar nu ben ik die kut-aanhangwagen nóg niet kwijt!